فشار خون بالا و عوارض قلبی عروقی آن

بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی می‌شود. یکی از جدی ترین مشکلات سلامتی مربوط به فشار خون بالا که درمان نشده است، تصلب شرایین یا تجمع پلاک در رگ ها است. هنگامی که این انسدادها در رگهای عضله قلب رخ دهد، بیماری عروق کرونر به وجود می آید.

 

 علائم فشار خون بالا

• سر درد شدید
• سرگیجه
• تنگی نفس
• تاری در دید
• احساس نبض در سر یا گردن
• حالت تهوع
• خستگی
• درد قفسه سینه
• وجود خون در ادرار

 

عوارض قلبی و عروقی پرفشاری خون

افراد مبتلا به فشار خون بالا احتمالاً به بیماری عروق کرونر مبتلا می شوند، زیرا فشار خون بالا نیروی بیشتری به دیواره رگ وارد می کند. به مرور زمان، این فشار اضافی می تواند به عروق آسیب برساند و آنها را در برابر تجمع پلاک های مرتبط با تصلب شرایین آسیب پذیرتر کند. رگ باریک شده جریان خون به عضله قلب را محدود یا مسدود می کند و باعث کمبود اکسیژن در قلب می شود.

 

وقتی این فرآیند به اندازه کافی پیشرفت کند، بیماران ممکن است آنژین یا درد قفسه سینه را تجربه کنند. دیواره سخت شده رگ نیز می تواند تشکیل لخته های خونی کوچک را ایجاد کند که به طور بالقوه منجر به حمله یا سکته قلبی می شود.

علائم آترواسکلروز یا تصلب شرایین چیست؟

تصلب شرایین معمولاً هیچ علامتی ندارد تا وقتی که عروق کرونری که تنگ شده اند جریان خون در قلب را به شدت محدود کنند. در این مرحله فرد ممکن است احساس درد در قفسه سینه کند، زیرا خون کافی به قلب نمی رسد. به خصوص زمانی که فرد فعالیت جسمی می کند یا تحت استرس است.

چگونه تصلب شرایین تشخیص داده می شود؟

تا زمانی که فرد از درد قفسه سینه شکایت نکند ، تصلب شرایین معمولاً تشخیص داده نمی شود. در این مرحله، پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری قلبی انجام دهد. این آزمایشات شامل موارد زیر است:

نوار قلب: نوار قلب علائمی را در مورد بزرگ شدن محفظه ها یا دیواره های قلب، نقایص قلب و سایر مشکلات قلبی نشان می دهد. اگر پزشک مشکلی را در نوار قلب تشخیص دهد، ممکن است تست های دیگری را انجام دهد تا تشخیص دهد که آیا درمان لازم است یا خیر.

تست ورزش: در طول این تست، شما بر روی دوچرخه ثابت یا تردمیل ورزش می کنید تا ضربان قلب و فشار خون خود را افزایش دهید در حالی که نوار قلب هم انجام می شود. تست ورزش اغلب با تکنیک های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرام یا اسکن هسته ای انجام می شود تا تشخیص بهتری از بیماری های قلبی داده شود. اگر انسداد شریان وجود داشته باشد، نوار قلب، اکوی قلب یا اسکن هسته ای ناهنجاری های مشخصی را نشان می دهد و به پزشک کمک می کند تا بیماری شرایین کرونر را تشخیص دهد. همه این آزمایشات غیر مستقیم است.

کاتتریزاسیون قلبی: در طی این روش، یک کاتتر (یک لوله کوچک قابل انعطاف) در یک رگ وارد شده و به سمت عروق کرونر هدایت می شود، در این مرحله رنگ از طریق لوله تزریق می شود و جریان آن در رگ ها مشاهده می شود. این کار به پزشک امکان می دهد تا به طور مستقیم هرگونه انسداد در عروق کرونر را تعیین و اندازه گیری کند. در حین کاتتریزاسیون قلب، متخصص قلب می تواند عروق مسدود شده را با روشی به نام آنژیوپلاستی باز کند.

اکوی قلب: در این آزمایش از امواج اولتراسوند برای تهیه عکس از دریچه ها و بطن ها و دهلیز های قلب، اندازه محفظه و ضخامت دیواره و چگونگی جریان خون درون دهلیز ها استفاده می شود. از آنجا که آزمایش اکوی قلب بی خطر، کامل و قابل دسترس است، اغلب به عنوان اولین آزمایش بعد از نوار قلب برای تشخیص مشکلات اساسی قلب استفاده می شود. عروق کرونر در طی اکوی قلب دیده نمی شوند و تا زمانی که حمله قلبی رخ ندهد، وجود انسداد تنها بر اساس این آزمایش امکان پذیر نیست

سونوگرافی کاروتید: در این آزمایش از امواج اولتراسوند برای تهیه تصاویر جریان خون در عروق گردن استفاده می شود. از آنجا که تصلب شرایین به طور کلی شریان ها را تحت تأثیر قرار می دهد، تشخیص انسداد در شریان های گردن احتمال وجود انسداد در سایر قسمت های سیستم گردش خون (از جمله عروق کرونر قلب) بسیار زیاد است.

اسکن توموگرافی: از اشعه ایکس و کامپیوتر برای ساختن تصویر مقطعی از قلب استفاده می شود. این آزمایش اطلاعاتی درباره وجود کلسیم در عروق قلب (نشانه ای از تصلب شرایین زمینه ای) فراهم کند. برخی از سی تی اسکن ها نیز می توانند همانند آنژیوگرافی تصاویر بسیار دقیق تری از عروق قلبی را نشان دهند.

رزونانس مغناطیسی (MRA): این آزمایش تصاویری از عروق خونی و محل مسدود شدن آنها فراهم می کند. به طور کلی، این آزمایش برای بررسی عروق بزرگتر عروق گردن یا سایر قسمت های بدن استفاده می شود.

 

درمان تصلب شرایین چیست؟

به طور کلی، درمان تصلب شرایین شامل ایجاد تغییر در رژیم غذایی، افزایش ورزش و اغلب استفاده از دارو جهت کاهش سطح کلسترول خون است. سایر درمان ها ممکن است شامل آنژیوپلاستی و استنت گذاری برای انسداد های شدید باشد. در برخی موارد حتی ممکن است به جراحی قلب باز (بای پس) نیاز باشد.

پزشک متخصص ممکن است داروهایی را برای کاهش فشار خون تجویز کند. داروهای فشار خون بالا شامل داروهای ادرار آور، مسدود کننده های بتا، مسدود کننده های کانال کلسیم، مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین یا مسدود کننده های آلفا هستند.

توصیه اغلب پزشکان این است که بیماران حتی افرادی که فشار خون بالای خفیف هم دارند بیماری خود را جدی بگیرند و حتما آن را کنترل نمایند. این کنترل نه تنها دارویی بلکه شامل رژِیم غذائی مناسب مثل کاهش مصرف نمک و قند، تغییر در روش زندگی همچون ورزش، کاهش و مدیریت استرس و قطع استعمال دخانیات می شود. همچنین کاهش وزن در بیمارانی که اضافه وزن دارند و در ریسک فشار خون بالا هستد، موجب پایین آوردن فشار خون و کنترل آن خواهند شد.

 

منابع:

www.webmd.com

www.fardalab.com