برآمدگی ممکن است باعث شود دریچه محکم بسته نشود. در بعضی موارد، ممکن است خون از طریق دریچه به سمت عقب نشت کند (برگشت مجدد دریچه میترال) که سوفل قلبی (صدای غیرعادی) ایجاد می کند. در بیشتر افراد، افتادگی دریچه میترال تهدیدی برای زندگی نیست و به درمان یا تغییر در سبک زندگی نیاز ندارد. اگرچه برخی از افراد نیاز به درمان دارند.

نام دیگر پرولاپس دریچه میترال، سندرم کلیک-سوفو است. هنگامی که پزشک با استفاده از گوشی پزشکی، صدای قلب شما را گوش می دهد، ممکن است صدای کلیک و به دنبال آن صدای سوفل ( صدای غیر طبیعی) که حاصل از بازگشت خون به داخل دهلیز است را بشنود.  نامهای دیگر برای توصیف پرولاپس دریچه میترال عبارتند از:

• سندرم بارلو
• سندرم دریچه فلاپی
• سندرم دریچه میترال برآمده (موجدار)
• بیماری دریچه میترال میکسوماتوز

علایم افتادگی دریچه میترال

با اینکه این عارضه معمولاً یک اختلال مادام العمر است، اما بسیاری از افراد مبتلا، هیچگاه علائمی ندارند. هنگامی که علائم و نشانه ها ظاهر می شود، ممکن است به این دلیل باشد که خون از طریق دریچه به عقب نشت می کند. علائم افتادگی دریچه میترال می تواند تا حد زیادی از شخصی به شخص دیگر متفاوت باشد. علایم خفیف هستند و به تدریج وسیع تر می شوند.

علائم شامل موارد زیر است:

• ضربان قلب نامنظم (آریتمی)
• سرگیجه یا احساس سبکی در سر
• مشکل در تنفس یا تنگی نفس، غالباً در هنگام فعالیت بدنی یا هنگام دراز کشیدن
• خستگی

عوامل خطر

پرولاپس دریچه میترال می تواند در هر فرد و در هر سنی بروز کند. علائم جدی پرولاپس دریچه میترال بیشتر در مردان بالای ۵۰ سال مشاهده می شود.

این عارضه می تواند به عنوان یک عارضه ارثی خانواده ها تداوم داشته و ممکن است با شرایط  و بیماری های زیر مرتبط باشد:

• سندرم مارفان
• سندرم ایلرز – دانلوس
• ناهنجاری ابستین
• دیستروفی عضلانی
• بیماری گریوز
• اسکولیو

تشخیص افتادگی دریچه میترال

پزشکان ممکن است در هر سنی افتادگی دریچه میترال را تشخیص دهند. در حین معاینه، پزشک به احتمال زیاد، افتادگی دریچه میترال را می شنود. همچنین احتمال دارد پزشک یک سوفل قلبی را تشخیص دهد که این امر به دلیل نشت خون در دهلیز چپ است.

آزمایش ها

آزمایش های دیگری که ممکن است برای ارزیابی قلب شما به کار رود شامل موارد زیر می باشد:

اکوکاردیوگرافی: ارزیابی اولتراسوند(امواج صوتی) غیر تهاجمی از قلب است. این روش معمولاً برای تأیید تشخیص و تعیین شدت وضعیت بیماری انجام می شود. در این تست از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر قلب شما استفاده می شود. این آزمایش کمک می کند تا پزشکان جریان خون را از طریق دریچه میترال شما مشاهده کنند و میزان نشت خون را اندازه گیری کنند.

پزشک ممکن است اکوکاردیوگرافی از راه مری را توصیه کند. در این آزمایش، یک لوله انعطاف پذیر با یک وسیله کوچک (مبدل)، به گلو وبه داخل مری وارد می شود. از آنجا، تصاویر دقیق تر از دریچه قلب و میترال بدست می آید.

عکس رادیوگرافی قفسه سینه: تصویری از قلب، ریه ها و رگ های خونی شما نشان می دهد و به پزشک در تشخیص کمک می کند. عکس رادیوگرافی قفسه سینه می تواند نشان دهد که قلب شما بزرگ شده است یا خیر.

نوار قلب: در این آزمایش غیر تهاجمی، یک تکنسین پدهایی را روی سینه شما قرار می دهد که سیگنال های الکتریکی ضربان قلب شما را ضبط می کند. نوار قلب این سیگنال ها را ضبط می کند و می تواند به پزشک شما کمک کند تا بی نظمی در ریتم قلب شما را تشخیص دهد.

تست استرس: پزشک شما ممکن است آزمایش استرس را انجام دهد تا ببیند که برگشت دریچه میترال توانایی شما را در ورزش و فعالیت فیزیکی محدود می کند  یا خیر. در این تست، برای افزایش ضربان قلب و ایجاد انقباض شدیدتر قلب، از داروهای خاصی استفاده می کنند. اگر پزشک در حال بررسی این موضوع باشد که آیا بیماری دیگری مانند بیماری عروق کرونر وجود دارد یا خیر، نیز ممکن است استرس اکو یا تست ورزش  را انجام دهد.

آنژیوگرافی عروق: در این آزمایش از تصویربرداری با اشعه ایکس برای دیدن رگ های خونی قلب استفاده می شود. عموماً برای تشخیص پرولاپس دریچه میترال مورد استفاده قرار نمی گیرد، اما ممکن است هنگام تشخیص مورد مشکوک دیگری، این بیماری را نشان دهد. در بعضی موارد، پزشک ممکن است آنژیوگرافی عروق را برای جمع آوری اطلاعات بیشتر درباره شدت وضعیت شما توصیه کند.

درمان افتادگی دریچه میترال

بیشتر افراد مبتلا به پرولاپس دریچه میترال، به ویژه افراد بدون علائم ، نیازی به درمان ندارند. اگر پرولاپس دریچه میترال بدون علامت باشد، ممکن است پزشک توصیه کند که بسته به شدت وضعیت، بیمار به طور مرتب برای معاینات پیگیری برای کنترل وضعیت مراجعه نماید.

اما اگر علائمی وجود داشته باشد و یا مقدار قابل توجهی خون در دریچه میترال نشت کند، پزشک ممکن است دارو یا جراحی را توصیه کند.

داروها

داروها می توانند ناهنجاری های ریتم قلب مربوط به پرولاپس دریچه میترال یا عوارض دیگر را درمان کنند. برخی از داروهایی که ممکن است تجویز شوند شامل موارد زیر است:

• بلاکرهای بتا
• دیورتیک ها
• داروهای ضربان قلب
• آسپرین
• رقیق کننده های خون

جراحی

اگرچه بیشتر مبتلایان به افتادگی دریچه میترال نیازی به عمل جراحی ندارند. پزشک ممکن است در صورت شدت برگشت دریچه میترال، چه با علائم یا بدون آن، درمان جراحی را پیشنهاد کند.

برگشت شدید دریچه میترال در نهایت می تواند باعث نارسایی قلبی شود و مانع از پمپاژ مؤثر خون توسط  قلب شود. اگر عمل جراحی بیش از حد به تعویق بیفتد، ممکن است قلب برای جراحی خیلی ضعیف  شده باشد.

جراحی شامل ترمیم یا تعویض دریچه میترال است. ترمیم و تعویض دریچه ممکن است با استفاده از جراحی قلب باز یا جراحی با حداقل تهاجم انجام شود. جراحی با حداقل تهاجم شامل برش های کوچکتر است و ممکن است خونریزی کمتری داشته و زمان بهبودی سریع تری داشته باشد.

برای اکثر افراد، ترمیم دریچه میترال بهترین روش درمانی جراحی است. در حین عمل  جراح دریچه را اصلاح می کند تا با اتصال مجدد بافت شل دریچه یا از بین بردن بافت اضافی، جریان خون به عقب متوقف شود. جراح همچنین ممکن است حلقه اطراف دریچه قلب را تقویت کند تا از نشت خون به عقب جلوگیری کند.

اگر ترمیم دریچه میترال امکان پذیر نباشد، جراح می تواند آن را با دریچه مصنوعی ساخته شده توسط انسان (مکانیکی) یا ساخته شده از بافت انسان یا گاو یا خوک جایگزین کند.

دریچه های مکانیکی می توانند عمر طولانی داشته باشند اما برای جلوگیری از ایجاد لخته شدن خون روی دریچه، باید رقیق کننده خون استفاده شود. اگر لخته خون آزاد شود، می تواند باعث سکته مغزی شود. به طور کلی برای دریچه ساخته شده از بافت انسان یا حیوان، نیازی به استفاده از رقیق کننده خون نیست، اما این دریچه ها تنها حدود ۱۰ سال عمر می کنند.

درمان ترانس کاتتر دریچه

اگر نارسایی و افتادگی دریچه میترال شدید باشد و امکان جراحی وجود نداشته باشد  ممکن است پزشک روش کمتر تهاجمی به نام درمان ترانس کاتتر را پیشنهاد کند. تکنیک جدید به پزشک امکان می دهد با قرار دادن وسیله ای با استفاده از لوله (سوند) که در رگ خونی در کشاله ران قرار گرفته است و به قلب هدایت می شود، دریچه را ترمیم کند.