انواع اکوی قلب جنین
اکوی قلب جنین نوعی سونوگرافی است که در طول بارداری برای ارزیابی قلب جنین انجام می شود. این نوع اکو می تواند در تشخیص انواع ناهنجاری های قلب جنین کمک کند تا به محض تولد نوزاد مداخلات پزشکی یا جراحی صورت پذیرد. با انجام این کار احتمال زنده ماندن نوازادانی که نقص جدی قلبی دارند پس از تولد افزایش می یابد.
اکوکاردیوگرام جنین چه زمانی لازم است؟
همه مادران باردار نیازی به انجام اکوی قلب ندارند. در واقع آزمایش های سونوگرافی استانداردی که زنان در طول دوران بارداری خود انجام می دهند، می تواند اطلاعاتی در مورد تشکیل درست قلب جنین به پزشک بدهد. بیشتر زنان باردار نیازی به آزمایش بیشتری در این خصوص ندارند. شرایطی که ممکن است اکوی قلب جنین لازم باشد شامل موارد زیر است:
- اگر خواهر و برادر با نقص مادرزادی قلب (در بدو تولد) متولد شود.
- سابقه خانوادگی بیماری قلبی مادرزادی ( در والدین، خاله ها، دایی ها یا مادربزرگ ها).
- وجود ناهنجاری ژنتیکی در جنین.
- مصرف داروهایی که ممکن است نقایص مادرزادی قلب در جنین ایجاد کند، مانند داروهای ضد تشنج یا داروهای ضد آکنه.
- مصرف نوشیدنی های الکلی یا مواد مخدر در طول بارداری.
- زنانی که مبتلا به دیابت، فنیل کتونوریا یا بیماری بافت همبند مانند لوپوس باشند.
- ابتلا به سرخچه در دوران بارداری.
- سونوگرافی معمول قبل از تولد ناهنجاری های احتمالی قلب را کشف کرده است.
اکوکاردیوگرام جنین معمولاً در سه ماهه دوم بارداری (حدود 18 هفتگی) انجام می شود. این آزمایش گاهی اوقات در اوایل بارداری با استفاده از سونوگرافی از طریق واژن انجام می شود (پروب سونوگرافی در واژن مادر قرار داده می شود)، اما برای تأیید یافته ها در دوره های بعد نیز تکرار می شود.
اکوکاردیوگرام جنین چگونه انجام می شود؟
اکوکاردیوگرام جنین توسط متخصص قلب کودکان یا یک متخصص طب مادر و جنین (متخصص پریناتولوژی) که به طور ویژه آموزش دیده است انجام می شود. این آزمایش ممکن است با استفاده از سونوگرافی شکمی یا واژنی انجام شود.
اکوی قلب شکمی
در سونوگرافی شکمی، نخست نوعی ژل به شکم مادر زده می شود و پزشک یا اپراتور مبدل سونوگرافی یا همان پروب را روی شکم می لغراند. این مبدل امواج صوتی فراصوت را با فرکانس خیلی زیاد ارسال می کند.
هنگامی که مبدل در مکان های و در زوایای خاصی روی شکم قرار می گیرد، امواج صوتی از طریق پوست مادر و جنین به سمت بافت های قلب حرکت می کنند.
مبدل امواج منعکس شده را گرفته و به رایانه می فرستد. کامپیوتر نیز این امواج یا همان اکوها را به تصویر تبدیل می کند.
اکوی قلب ترانس واژینال
در اکوی قلب جنین ترانس واژینال، یک مبدل سونوگرافی کوچکتری به واژن وارد می شود و در پشت واژن قرار می گیرد تا تصویری از قلب جنین ایجاد کند. اکوی قلب جنین از طریق واژینال تصویری واضح تری نسبت به اکوی قلب جنین از طریق شکمی ایجاد می کند و اغلب در اوایل بارداری مورد استفاده قرار می گیرد.
در طول آزمایش، پروب مبدل به اطراف حرکت می کند تا تصاویری از مکان قرار گیری و ساختارهای مختلف قلب جنین بدست آید. تکنیک هایی که گاهی اوقات برای بدست آوردن اطلاعات دقیق تر در مورد قلب جنین استفاده می شود شامل موارد زیر است:
اکوی قلب 2 بعدی (2D)
این روش برای مشاهده ساختارهای واقعی و حرکت اجزای قلب استفاده می شود. اکوی 2D بر روی مانیتور به صورت مخروطی دیده می شود و می توان حرکت ساختارهای قلب را در آن واحد مشاهده کرد. این کار به پزشک امکان می دهد تا ساختارهای مختلف قلب را در حین اکو مشاهده و ارزیابی کند.
اکوی داپلر
از این روش داپلر برای اندازه گیری و ارزیابی جریان خون از طریق دهلیز ها و دریچه های قلب استفاده می شود. میزان پمپاژ خون با هر ضربان قلب نشان دهنده عملکرد قلب است و این اکو می تواند جریان خون غیر طبیعی را در قلب تشخیص دهد. جریان غیر طبیعی در قلب جنین می تواند نشان دهنده مشکلات و نقص هایی همچون وجود سوراخ بین بطنی، مشکل در یک یا چند دریچه یا دیواره قلب باشد.
اکوی داپلر رنگی
این نوع اکو نوعی تقویت شده از اکوکاردیوگرافی داپلر است. در این اکو رنگهای مختلفی برای تعیین جهت جریان خون استفاده می شود. که تفسیر تصاویر داپلر را ساده تر می کند.
منبع:
