آزمایش های تشخیصی

روش های تشخیص سکته مغزی

تشخیص سکته مغزی با آزمایش های تصویربرداری

سی تی اسکن مغزی:

این آزمایش از اشعه ایکس و با کمک رایانه تصاویر مقطعی از مغز شما ایجاد می کند. سی تی اسکن می تواند بروز سکته و نوع آن که می تواند نتیجه انسداد (ایسکمیک) یا خونریزی در مغز (هموراژیک) باشد را مشخص کند.

تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI):

یک روش تصویربرداری است که از یک میدان مغناطیسی برای ایجاد تغییر در رفتار سلول های مغز شما استفاده می کند. سلول‌های شما به این میدان انرژی به شکل سیگنال‌های رادیویی واکنش نشان می‌دهند. کامپیوتر این سیگنال ها را دریافت و به تصویری بسیار دقیق از مغز شما تبدیل می‌کند. MRI می تواند وجود، محل و اندازه آنوریسم یا ناهنجاری در عروق خونی را نشان دهد که می تواند باعث سکته مغزی هموراژیک شود.

MRI مدرن و فوق سریع:

یک MRI سنتی حدود 30 دقیقه طول می کشد تا تصاویر کاملی از اندام های بدن بگیرد. MRI مدرن و فوق سریع از میدان های مغناطیسی با امکان جابجایی سریع تر و قوی تر استفاده می کند اینکار موجب می شود که فرایند اسکن مغز به 15 دقیقه تقلیل یابد. این روش برای تشخیص سکته مغزی در بیماران سکته مغزی بسیار کارآمد است.

MRI پیشرفته از انجام آنژیوگرافی های غیر ضروری جلوگیری می کند. این کار موجب می شود تا بیماران بتوانند داروهای تجزیه کننده لخته خون را زودتر دریافت کنند و از عوارض طولانی مدت مانند ضعف عضلانی و فلج جلوگیری شود. پزشکان باید ظرف 3 ساعت پس از شروع علائم سکته، داروهای تجزیه کننده لخته خون را برای بیمار تجویز کنند.

آنژیوگرافی:

 آنژیوگرافی یک نوع تکنیک استفاده از اشعه ایکس است که در آن محلول رنگی خاصی به رگهای منتهی به مغز تزریق می شود. این روش تشخیص سکته مغزی می‌تواند انسداد رگ‌های خونی مغزی و نواحی ای که به آنها خون رسانی نشده است را نشان دهد.

اندازه گیری فعالیت های الکتریکی مغز

الکتروانسفالوگرام (EEG):

این آزمایش تکانه های الکتریکی تولید شده توسط مغز را ثبت می کند. صفحه ‌های کوچک، نرم و چسبنده ای به نام الکترود روی پوست سر شما قرار می گیرد تا بتوانند تکانه های الکتریکی ان را دریافت کنند. شدت، مدت، فرکانس و محل تکانه ها می تواند به پزشک اطلاعات زیادی در مورد عملکرد مغز بدهد.

آزمون پاسخ های برانگیخته ی ساقه مغز (ABR)

ABR توانایی مغز شما برای پردازش و واکنش به عامل های محیطی را اندازه گیری می کند. به عنوان مثال، چشمک زدن، ایجاد صدا در گوش، تحریک الکتریکی یکی از اعصاب در بازو یا پای شما موجب پاسخ بدن به این عوامل ها خواهد شد. بررسی این پاسخ ها می تواند مشخص کند که سکته مغزی نواحی غیر طبیعی در مغز شما  به وجود آورده است یا خیر.

آزمایش های بررسی جریان خون

سونوگرافی داپلر:

سونوگرافی داپلر تشخیص سکته مغزی از امواج صوتی برای بررسی جریان خون در شریان های کاروتید استفاده می کند. این شریان ها در گردن شما وظیفه هدایت خون به مغز را بر عهده دارند. امواج صوتی در سونوگرافی داپلر از طریق دستگاهی به نام مبدل به بدن ارسال می شود. هنگامی که مبدل بر روی شریان کاروتید قرار می گیرد، امواج صوتی از گردن شما عبور می کند و با برخورد به سلول های خونی متحرک بازتاب می شود.

مدبل این بازتاب ها را دریافت کرده و آنها به تصویر در مانیتور نمایش داده می شوند. در واقع تغییرات فرکانسی که ایجاد می شود در اثر تغییرات سرعت سلول های خونی است که به نوبه خود با جریان خون مرتبط است. این تغییرات ممکن است نشان دهنده باریک شدن یا انسداد عروق باشد.

سونوگرافی استاندارد:

سونوگرافی نیز می تواند در تعیین ضخامت دیواره شریان های کاروتید مورد استفاده قرار گیرد تا در پیش بینی حملات قلبی و سکته مغزی را در افراد مسن به پزشکان کمک کند. اگر سونوگرافی ضخیم شدن شریان های کاروتید را نشان دهد، افراد مسن در معرض خطر حمله قلبی یا مغزی هستند. سونوگرافی می تواند در آینده، درمانهای تهاجمی را نیز تحت پوشش قرار دهد.

 فونو آنژیوگرافی کاروتید

در این آزمایش تشخیص سکته مغزی یک میکروفون حساس روی گردن قرار می گیرد تا صدای جریان خون در شریان کاروتید را ضبط کند. در یک شریان طبیعی، خون به آرامی جریان دارد. اما اگر انسداد وجود داشته باشد، جریان خون از حالت طبیعی خود خارج شده و متلاطم خواهد شد. به این جریان خون آشفته بروئیت و به صدای آن بروئی می گویند. بروئیت به پزشکان در تشخیص تصلب شریان کاروتید کمک می کند.

 

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا
نوبت دهی فوق تخصص قلب ویژه نوروز 1402
خدمت جدید مرکز قلب و عروق بهار
خدمت جدید مرکز قلب و عروق بهار
راه اندازی بخش تخصصی واریس