ضربان قلب
ضربان قلب یک فرایند پمپاژ دو قسمتی است که حدود یک ثانیه طول می کشد.
هنگامی که خون در حفره های فوقانی (دهلیز راست و چپ) وارد می شود، ضربان ساز طبیعی قلب (گره SA) یک سیگنال الکتریکی به ماهیچه های دهلیز ها ارسال می کند که باعث انقباض آنها می شود. این انقباض خون را از طریق دریچه های سه لختی و میترال به داخل حفره های تحتانی در حال استراحت (بطن راست و چپ) هدایت می کند. این قسمت از فرایند پمپاژ دو قسمتی دیاستول نامیده می شود.
قسمت دوم فرایند پمپاژ و ضربان قلب هنگامی شروع می شود که بطن ها پر از خون هستند. در این هنگام تکانه های الکتریکی از گره SA توسط مسیری از سلول ها به بطن ها رسیده و باعث انقباض آنها می شوند. این فرایند سیستول نامیده می شود. با بسته شدن دریچه های سه لختی و میترال که از برگشت جریان خون جلوگیری می کنند، دریچه های ریوی و آئورت باز می شوند. همزمان که خون از بطن راست به داخل ریه ها هدایت می شود تا اکسیژن دریافت کند، خون پر از اکسیژن نیز از بطن چپ به قلب و سایر قسمت های بدن هدایت می شود.
پس از اینکه خون به داخل شریان ریوی و آئورت هدایت شد، بطن ها منبسط و دریچه های ریوی و آئورت بسته می شوند. فشار کمتر در بطن ها موجب باز شدن دریچه های قلب به نام های تریکوسپید و میترال شده و دوباره فرایند چرخه ضربان قلب دوباره شروع می شود.
این مجموعه انقباضات بارها و بارها تکرار می‌شود. این فرایند هنگام فعالیت افزایش و در حالت استراحت بدن نیز کاهش می‌یابد. قلب در حالت استراحت معمولاً 60 تا 80 بار در دقیقه می تپد. ضربان قلب می تواند به دلایل مختلف از جمله با افزایش سن تغییر کند. ضربان قلب در حالت استراحت در افراد مسن بیشتر است و معمولاً در افرادی که آمادگی جسمانی دارند شدت کمتری
به خاطر داشته باشید که قلب شما به تنهایی فرایند ضربان قلب را انجام نمی دهد بلکه مغز شرایط بدنی شما، آب و هوا، استرس و سطح فعالیت بدنی را ردیابی و سیستم قلبی عروقی شما را برای رفع این نیازها تنظیم می کند.
ماهیچه قلب انسان به گونه ای طراحی شده است که می تواند برای صد سال یا بیشتر به فعالیت خود ادامه بدهد. با کاهش عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی، می توانید مدت طولانی تری به سلامت قلب کمک کنید.
