التهاب درون قلب چیست؟ + علائم

التهاب درون قلب چیست؟ التهاب درون قلب (میوکاردیت) یک فرآیند التهابی عضله قلب است که می تواند حاد یا مزمن باشد. التهاب پریکارد به عنوان پریکاردیت شناخته شده است. هنگامی که عضله و پریکارد قلب هر دو دچار التهاب شوند. آن را با نام Myo-pericarditis یا Peri-myocarditis می شناسند. علاوه بر این سلول های عضلانی، بافت و رگ های خونی قلب را نیز می توانند تحت تاثیر قرار دهند. التهاب درون قلب اغلب پیش از عفونت ویروسی میشود بخاطر هیمن اغلب مردم به آن بی توجه هستند.

التهاب درون قلب معمولا حدود شش هفته طول می کشد.

سلامت کلی فرد مبتلا به این بیماری و میزان التهاب آن هر دو عامل حیاتی برای بهبود فرد بیمار هستند.

علاوه بر این بسیار دشوار است که بگوییم دقیقا التهاب حل شده است.

میوکاردیت می تواند بر افراد سالم، از جمله افرادی که دارای قلب سالم هم هستند تاثیر گذار باشند.

در اصل کار قلب چیست ؟

قلب مرکز سیستم قلبی عروقی است. این یک عضله توخالی است که خون را از طریق رگهای خونی در سراسر بدن پمپ می کند، فرایندی است که کمتر از ۶۰ ثانیه اتفاق می افتد. این کار را قلب نه تنها در بافت ها و اندام ها با اکسیژن و مواد مغذی دیگر تامین می کند، بلکه از مواد زائد مانند دی اکسید کربن نیز خلاص می کند. سیستم قلبی عروقی به دو جزء تقسیم می شود: گردش خون ریه و سیستم گردش خون (بدن) این دو سیستم به یکدیگر متصل هستند.

 

سیستم قلبی عروقی چگونه حفظ می شود؟

سیستم قلبی عروقی به منظور عملکرد به فشار خاصی نیاز دارد.

این فشار فشار خون نامیده می شود. فشار خون به فشار خون سیستولیک و دیاستولیک تقسیم می شود.

فشار خون سیستولیک زمانی اندازه گیری می شود که قلب در حال انقباض است (فشار دادن).

هنگامی که قلب، فشار در شریان ها و رگ ها را نیز با این کار افزایش می دهد.

این مقدار بالایی در خواندن فشار خون است. تعداد کمتر فشار خون دیاستولیک است.

فشار خون دیاستولیک هنگامی اندازه گیری می شود که عضله قلب آرام است و همچنین باعث کاهش فشار عروق خونی می شود.

 

چه چیزی باعث التهاب درون قلب می شود؟

التهاب درون قلب می تواند علل مختلفی داشته باشد، یا عفونی یا غیر عفونی هستند.

عفونت های قلبی هنگامی رخ می دهد که یک تحریک کننده مانند باکتری، ویروس، انگل یا یک ماده شیمیایی به عضله قلب شما برسد. عفونت می تواند باعث التهاب و یا آسیب به داخل پوشش داخلی قلب، دریچه ها، غشای خارجی و یا خود عضله قلب شود.

علائم

• بسته به نوع عفونت قلب، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
• تنگی نفس.
• خستگی.
• سرگیجه و سرگیجه
• تپش قلب.
• درد قفسه سینه یا فشار.
• تب.
• تورم شکم یا پا.
• تورم مفاصل و یا ماهیچه ها.
• خون در ادرار
• قرمز، لکه های مناقصه زیر ناخن.
• نقاط کوچک بنفش یا قرمز بر روی پوست، سفید و قرمز، و یا در داخل دهان.

التهاب عفونی، علت آن بشتر ناشی از پاتوژن (ویروس، باکتری یا قارچ) است. ویروس ها مسئول ۵۰٪ موارد التهاب عفونی هستند که از بیماری هایی غالبا بی ضرر مانند سرماخوردگی یا بیماری اسهالی به وجود می آیند. شایعترین علت در این موارد ویروس Coxsackie B است. با این حال آنفولانزا از جمله ویروس های دیگر است که ممکن می باشد باعث ایجاد التهاب درون قلب شود. هنگامی که التهاب عضلانی قلب به علت ویروس باشد، ویروس اغلب شناسایی نمی شود، چرا که درمان با داروهای ضد ویروس معمولا امکان پذیر نیست.

 

التهاب عفونی قلب توسط باکتری ها

التهاب عفونی ناشی از باکتریها می تواند از منابع مختلفی از قبیل عفونت خون، تونسیلیت، تب زرد یا عفونت برللیا (از یک نیش حشره) ایجاد شود. عفونت قارچی نیز میتواند از دیگر علل التهاب درون قلب باشد؛ که اغلب تنها در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف دیده می شود که ممکن است به علت ایدز، شیمی درمانی یا داروهای مدولاسیون ایمنی باشد. انگل (به عنوان مثال کرم) همچنین می تواند باعث التهاب شود. وقتی التهاب عضله قلب به علت باکتری است، داروها (آنتی بیوتیک ها) می توانند در درمان کمک کنند. برعکس، التهاب ناشی از ویروس ها اغلب با داروها درمان نمی شود.

التهاب غیر عفونی قلب چیست ؟

التهاب غیر عفونی، علت آن اغلب اختلال عملکرد سیستم ایمنی بدن است.

سیستم ایمنی در برابر ساختارهای بدن که باعث بیماری هایی مانند رگ های خونی و التهاب بافت های ارتباطی یا اختلالات روماتیسمی می شوند واکنش نشان می دهد. التهاب درون قلب همچنین می تواند توسط سایر بیماری ها و درمان ها مانند پرتودرمانی قفسه سینه. واکنش خود ایمنی بدن یا حساسیت به داروها رخ دهد. عفونت های قلبی عموما با یک یا چند روش زیر درمان می شوند:

• آنتی بیوتیک ها.
• داروهای مورد استفاده برای درمان نارسایی قلبی.
• کورتیکواستروئیدها
• داروهایی که التهاب را در بدن کاهش می دهند.
• گاهی اوقات، جراحی

اما وقتی علت اصلی را نمی توان تعیین کرد برای این بیماری، این التهاب درون قلب ایدیوپاتیک نامیده می شود.

علائم التهاب درون قلب چیست؟

علائم التهاب عضلانی قلب اغلب نامشخص است.

معمولا هنگامی که با یک بیماری تب و عفونی همراه باشد و یا بیماری مثل آنفولانزا اتفاق می افتد، درد قفسه سینه، مشکل تنفس یا اختلالات ریتم قلب ممکن است نشانه ای از التهاب درون قلب باشد. با این حال، میوکاردیت به ندرت کشنده است. کسانی که مبتلا به این نوع بیمای اند معمولا جوان هستند که به زودی پس از یک عفونت با یک میوکاردیت مواجه میشوند.

 

علائم این بیماری

التهاب درون قلب حاد می تواند گاهی اوقات منجر به نارسایی قلبی در حال پیشرفت شود.

بعضی از علائم این بیماری عبارتند از: تنفس دشوار، ضربان قلب سریع، اختلالات ریتم قلب، درد یا فشار در قفسه سینه، تغییر رنگ آبی پوست، پوسیدگی، جمع شدن مایع در پاها، درد طحال یا کبد؛ و یا هنگامی که فعالیت بدنی شدید انجام دهید و به سختی و دشواری تنفس کنید.

 

التهاب درون قلب چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص این بیماری، مهم است نزد پزشک بروید.

چون اگر التهاب عضلانی قلبی مشکوک باشد، به یک متخصص قلب نیاز خواهد شد. معاینه معمولی شامل ارزیابی فشار خون، دمای بدن و ضربان قلب است. آزمایش خون می تواند مجموعه ای از اطلاعات ما را فراهم کند، مثلا: اگر التهاب وجود داشته باشد و یا اگر یک پاتوژن خاص وجود داشته باشد سیستم ایمنی آنتی بادی را در برابر چنین چیزی در داخل بدن تولید کند.

علاوه بر این، اشعه ایکس می تواند به ما نشان دهد که قلب ما بزرگ شده است یا نه. از طریق یک اکوکاردیوگرافی (سونوگرافی قلب) می توانید دریابید که اگر عملکرد پمپ قلب ضعیف شود. دریچه ها و عضلات قلب به طور معمولی عمل می کنند، اگر اندازه قلب تغییر کرده باشد یا اگر سیال بین قلب جمع شده باشد ماهیچه و قلب عملکرد نامناسبی خواهند داشت… این معاینه امکان شناسایی حتی کوچکترین مقدار مایع را نشان میدهد.

چه چیزی نارسایی قلبی را ایجاد می کند؟

نارسایی قلبی ناشی از بیماری هایی است که عضله قلب را تحت تأثیر قرار می دهد.

شایع ترین علت نارسایی مزمن قلبی بیماری قلبی عروقی است. به ویژه پس از حمله قلبی.

التهاب درون قلب

مانند مایکردیت، کیسه غشایی که قلب را به عنوان پریکاردیت احاطه کرده و درون داخلی قلب یا میوکارد قرار دارد عمل میکند. عضله قلب به عنوان اندوکاردیت و یا به عنوان بیماری های التهابی قلب شناخته می شود. التهاب قلب ناشی از عوامل شناخته شده مانند بسیاری از ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها یا انگل ها و مواد سمی از محیط زیست، آب، غذا، هوا، گازهای سمی، دود و آلودگی است. میوکاردیت توسط عفونت عضله قلب دچار اختلال میشود؛ و یا توسط ویروس مانند سارکوئیدوز و بیماری های ایمنی ایجاد می شود.

این علائم شامل درد قفسه سینه، آنژین صدری، درد عضلات قلب و تنگی نفس، ادم، تورم پا یا مچ پا و خستگی است. ECG، اشعه ایکس و MRI می تواند این بیماری را تشخیص دهد؛ آزمایش خون و افزایش سطح آنزیم باعث اختلال در عملکرد قلب می شود؛ که درمان شامل استفاده از آنتی بیوتیک ها برای التهاب عضلات قلب و داروها می باشد. تصویربرداری اولتراسوند نشان دهنده آسیب بیشتر به عضله قلب است. در موارد شدید عفونتی، نارسایی قلبی می تواند رخ دهد بنابراین داروهای طولانی مدت برای کنترل التهاب ضروری هستند. نشانگرهای مختلف زیستی برای بیماری های التهابی قلب گزارش شده است؛ که در آن علل و علائم و درمان بیماری های التهابی قلب شرح داده شده است.

 

زمانی که التهاب درون قلب رخ میدهد چه باید بکنید؟

زمانی که التهاب درون قلب داریم استراحت کردن بسیار مهم است.

این موضوع نه تنها به ورزش کردن، بلکه به فعالیتهای روزانه خانوار نیز مربوط می شود.

بدون استراحت کافی، عواقب دراز مدت برای دریچه های قلب و عضلات ممکن است ایجاد شود.

یک پزشک باید تصمیم بگیرد که بیمار خود را چه زمانی برای بازگشت به فعالیت کامل روزانه مجاز کند که گاهی اوقات ممکن است هفته ها طول بکشد.

تقریبا نیمی از افراد مبتلا به این بیماری به طور کامل بهبود می یابند.

اما نیمه دیگر با عوارض جانبی درازمدت مثل کاهش قابل ملاحظه ای در وضعیت سلامت عمومی خود مواجه میشوند؛ و به همان حالت باقی می مانند.