علایم

علائم و نشانه های نقص جدی قلب اغلب در چند روز اول، هفته ها یا ماه های زندگی کودک ظاهر می شود. علائم نقص دیواره بین بطنی در کودک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سوء تغذیه
• تنفس سریع یا نفس نفس زدن
• به راحتی خسته شدن

شما و پزشک ممکن است هنگام تولد متوجه نشانه هایی از نقص دیواره بین بطنی نشوید. اگر نقص کوچک باشد، ممکن است علائم تا مدتها و یا اصلا در کودکان ظاهر نشوند. علائم و نشانه ها به اندازه سوراخ و سایر نقایص قلبی مرتبط، بستگی دارد. ممکن است پزشک در هنگام گوش دادن به قلب کودک شما با گوشی پزشکی، در اولین معاینه ابتدا به نقص قلب شک کند. بعضی اوقات نقایص دیواره بین بطنی قبل از تولد نوزاد توسط سونوگرافی قابل تشخیص هستند. گاهی نقص دیواره بین بطنی تا رسیدن به بزرگسالی تشخیص داده نمی شود. علائم و نشانه ها می تواند شامل تنگی نفس یا صدای سوفل قلبی که پزشک در هنگام گوش دادن به قلب شما می شود، باشد.

دلایل

نقص مادرزادی قلب از مشکلات در ابتدای رشد قلب ناشی می شود، اما اغلب علت مشخصی وجود ندارد. ژنتیک و عوامل محیطی ممکن است نقش داشته باشند. نقایص دیواره بین بطنی می توانند به تنهایی یا با سایر نقایص مادرزادی قلب بروز کنند.

در حین رشد جنین، نقص دیواره بین بطنی زمانی رخ می دهد که دیواره عضلانی قلب را به سمت چپ و راست جدا کند و نتواند کاملاً بین محفظه های تحتانی قلب (بطن) شکل بگیرد.

به طور معمول، سمت راست قلب خون را به ریه ها می فرستد تا اکسیژن دریافت کند. سمت چپ خون غنی از اکسیژن را به بقیه بدن می رساند. نقص دیوراه بین بطنی موجب می شود خون اکسیژن دار با خون بدون اکسیژن مخلوط شود و باعث می شود قلب سخت تر کار کند تا اکسیژن کافی برای بافتهای بدن را فراهم کند.

نقایص دیواره بین بطنی ممکن است اندازه های مختلفی داشته باشند و در چندین مکان در دیواره بین بطن ها ایجاد شوند. ممکن است یک یا چند سوراخ وجود داشته باشد.

امکان دارد این نقص بعدها درطول زندگی بطور معمول بعد از حمله قلبی یا به عنوان عارضه ای که تحت عمل جراحی های قلبی خاص انجام می شود، ایجاد شود.

عوامل خطر

نقایص دیواره بین بطنی ممکن است در خانواده ها رخ دهد و بعضی اوقات ممکن است با سایر مشکلات ژنتیکی مانند سندرم داون بروز کند. اگر در حال حاضر کودکی دارید که نقص قلبی دارد، یک مشاور ژنتیک می تواند در مورد خطر این بیماری در فرزند بعدی شما صحبت کند.

عوارض

نقص دیواره بین بطنی کوچک ممکن است هیچ وقت مشکلی ایجاد نکند. نقص متوسط یا بزرگ می تواند طیفی از ناتوانی ها را ایجاد کند، از خفیف تا تهدید کننده زندگی. درمان می تواند از بروز بسیاری از عوارض جلوگیری کند.

• نارسایی قلبی. قلب با نقص دیواره بین بطنی متوسط یا بزرگ، برای رساندن خون کافی به بدن باید سخت تر کار کند. به همین دلیل، در صورت عدم درمان نقایص دیواره بین بطنی متوسط تا بزرگ، نارسایی قلبی ایجاد می شود.
• فشار خون ریوی. افزایش جریان خون به ریه ها به دلیل نقص دیواره بین بطنی باعث فشار خون بالا در شریان های ریه (فشار خون  ریوی) می شود که می تواند به طور دائمی به آنها آسیب برساند. این عارضه می تواند باعث بازگشت جریان خون از طریق سوراخ (سندرم آیزنمنگر) شود.
• اندوکاردیت. این عفونت قلبی یک عارضه غیر معمول است.
• سایر مشکلات قلبی. این موارد شامل ضربان قلب غیر طبیعی و مشکلات دریچه است.

پیشگیری

در بیشتر موارد، شما نمی توانید کاری برای پیشگیری از داشتن کودک مبتلا به نقص دیواره بین بطنی انجام دهید. با این وجود، انجام هر کاری ممکن برای داشتن یک بارداری سالم مهم است.

اصول اولیه عبارتند از:

• حتی قبل از بارداری، مراقبتهای اولیه دوران بارداری را انجام دهید. قبل از بارداری در مورد سلامتی خود با پزشک خود مشورت کرده و در مورد هرگونه تغییر در شیوه زندگی که ممکن است پزشک برای بارداری سالم توصیه کند، صحبت کنید. همچنین، حتماً در مورد هر نوع دارویی که مصرف می کنید با پزشک خود صحبت کنید.
• یک رژیم متعادل بخورید. شامل یک مکمل ویتامین که حاوی اسید فولیک باشد، همچنین کافئین را محدود کنید.
• به طور منظم تمرین کنین.
• از خطرات اجتناب کنید. این موارد شامل مواد مضر مانند الکل، دخانیات و مواد مخدر است.
• از عفونت ها خودداری کنید. قبل از بارداری حتماً در مورد انجام کامل واکسیناسیون خود مطمئن شوید. انواع خاصی از عفونت ها می توانند برای جنین در حال رشد مضر باشند.
• دیابت را تحت کنترل نگه دارید. اگر مبتلا به دیابت هستید، با پزشک خود هماهنگ باشید تا مطمئن شوید که قبل از بارداری به خوبی کنترل شده است.

اگر سابقه خانوادگی نقایص قلبی یا سایر اختلالات ژنتیکی دارید، قبل از بارداری با مشاور ژنتیک صحبت کنید.

تشخیص نقص دیواره بین بطنی

نقص های دیواره بین بطنی اغلب باعث ایجاد سوفل قلب می شوند که پزشک شما با استفاده از یک گوشی پزشکی می تواند بشنود. اگر پزشک شما سوفل قلب را بشنود یا علائم یا علائم دیگری از نقص قلب را پیدا کند، ممکن است دستور انجام چندین آزمایش بدهد، شامل:

• اکوکاردیوگرافی. در این آزمایش، امواج صوتی تصویری از قلب را تولید می کنند. پزشکان ممکن است از اکوکاردیوگرافی برای تشخیص نقص دیواره بین بطنی و تعیین اندازه، محل و شدت آن استفاده کنند. همچنین ممکن است مورد استفاده قرار گیرد تا ببیند مشکلات قلبی دیگری وجود دارد یا خیر. اکوکاردیوگرافی می تواند روی جنین (اکوکاردیوگرافی جنین) استفاده شود.
• الکتروکاردیوگرام (نوار قلب). این آزمایش فعالیت الکتریکی قلب را از طریق الکترودهای متصل به پوست ضبط می کند و به تشخیص نقص یا مشکلات ریتم قلب کمک می کند.
• عکسبرداری با اشعه ایکس از قفسه سینه. تصویر اشعه ایکس به پزشک کمک می کند قلب و ریه ها را مشاهده کند. این می تواند به پزشکان کمک کند تا ببینند قلب بزرگ شده است یا اینکه ریه ها دارای مایعات اضافی هستند.
• کاتتریزاسیون قلبی. در این آزمایش، یک لوله نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) داخل رگ یا بازوی در رگ خونی وارد شده و از طریق رگ های خونی به قلب هدایت می شود. از طریق کاتتریزاسیون قلبی، پزشکان می توانند نقایص مادرزادی قلب را تشخیص داده و عملکرد دریچه های قلب و محفظه ها را مشخص کنند.
• پالس اکسیمتری. یک گیره کوچک روی نوک انگشت، میزان اکسیژن موجود در خون را اندازه گیری می کند.

درمان نقص دیواره بین بطنی

بسیاری از نوزادان متولد شده با نقص دیواره بین بطنی کوچک، برای بستن سوراخ به عمل جراحی احتیاج ندارند. پزشک ممکن است بعد از تولد بخواهد کودک شما را معاینه کند و علائم را معالجه کند در حالی که منتظر است تا ببیند این سوراخ به خودی خود بسته می شود یا خیر. نوزادانی که نیاز به جراحی دارند اغلب در سال اول زندگی خود این عمل را انجام می دهند. کودکان و بزرگسالانی که دارای نقص دیواره بین بطنی متوسط یا بزرگ هستند و یا کسانی که علائم قابل توجهی در آنها ایجاد می شود، برای بستن این نقص نیاز به عمل جراحی دارند.

برخی از نقایص دیواره بین بطنی کوچکتر برای جلوگیری از عوارض مربوط به محل های آنها مانند آسیب به دریچه های قلب، با عمل جراحی بسته می شوند. بسیاری از افراد با نقایص دیواره بین بطنی کوچک دارای زندگی پُربار با مشکلات مرتبط کمتر هستند. کودکانی که دارای نقایص دیواره بین بطنی بزرگ هستند  و در حین تغذیه به راحتی خسته می شوند،  ممکن است برای رشد به تغذیه مکمل احتیاج داشته باشند. بعضی از نوزادان ممکن است نیاز به تغذیه با لوله داشته باشند.

داروها

داروها برای نقص دیواره بین بطنی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کاهش دادن میزان مایعات در گردش خون و ریه ها. انجام این کار باعث کاهش حجم خون می شود که باید پمپ شود. این داروها با نام دیورتیک شامل فوروزمید هستند.
• حفظ نظم ضربان قلب. شامل مسدود کننده های بتا، مانند متوپرولول، پروپرانولول و دیگوکسین (لانوکسین، لانوکسین کودکان) است.

روشهای جراحی

درمان جراحی برای نقایص دیواره بین بطنی شامل بستن سوراخ غیر طبیعی بین بطن ها است. روشها ممکن است شامل موارد زیر باشد :

• جراحی. انتخاب این روش در بیشتر موارد معمولاً شامل جراحی قلب باز تحت بیهوشی عمومی است. عمل جراحی نیاز به دستگاه قلب و ریه و برش در سینه دارد. پزشک برای بستن سوراخ از پچ (وصله) یا بخیه استفاده می کند.
  

  

• روش کاتتر (سوند). بستن نقص دیواره بین بطنی در طول کاتتریزاسیون نیازی به باز شدن قفسه سینه ندارد. در عوض، پزشک یک لوله نازک (کاتتر) را درون رگ خونی در کشاله ران وارد می کند و آن را به قلب راهنمایی می کند. سپس برای بستن سوراخ از یک وسیله مخصوص با اندازه خاص استفاده می کند.

• روش ترکیبی. یک روش ترکیبی از تکنیک های جراحی و مبتنی بر کاتتر است. دسترسی به قلب معمولاً از طریق برش کوچک انجام می شود و ممکن است این روش بدون متوقف کردن قلب و استفاده از دستگاه قلب و عروق انجام شود. یک دستگاه، نقص دیواره بطنی را از طریق سوند که از طریق برش قرار می گیرد، می بندد.

پس از ترمیم، پزشک شما پیگیری منظم پزشکی را برای اطمینان از بسته بودن نقص دیواره بین بطنی و جستجوی علائم عوارض انجام می دهد. بسته به اندازه نقص و وجود سایر مشکلات، پزشک به شما خواهد گفت که بطور مکرر چند بار شما یا فرزندتان نیاز به ویزیت خواهید داشت.